Kto jest najbardziej zagrożony występowaniem niealkoholowego stłuszczenia wątroby, czyli grupy ryzyka.

Jak to zwykle bywa z chorobami cywilizacyjnymi: nadciśnieniem, otyłością, miażdżycą, cukrzycą czy właśnie niealkoholowym stłuszczeniem wątroby, nie wiadomo dokładnie, jakie są ich przyczyny. Swoją rolę odgrywają tutaj zarówno czynniki genetyczne (np. związane z rasą), jak i środowiskowe (nadmiar kalorii, brak ruchu).

Zamiast o przyczynach naukowcy wolą na razie rozmawiać o grupach lub czynnikach ryzyka. Są to pewne stany (niektóre z nich są oczywiste, inne trzeba sprawdzić w badaniach), które statystycznie zwiększają ryzyko występowania danej choroby.

W przypadku niealkoholowego stłuszczenia wątroby jest to nadwaga (wskaźnik masy ciała [BMI ≥25], a przede wszystkim otyłość (BMI ≥30). Okazuje się, że niealkoholowe stłuszczenie wątroby występuje aż u 70-90% osób otyłych.¹

 

Inną grupą ryzyka jest cukrzyca typu 2 (również związana z otyłością). Tutaj niealkoholowe stłuszczenie wątroby występuje u co drugiej osoby z cukrzycą. Stany poprzedzające cukrzycę, takie jak oporność organizmu na działanie insuliny (insulinooporność) oraz wysoki poziom cukru, który już jest za duży, ale nie pozwala jeszcze stwierdzić cukrzycy, również zwiększają to ryzyko.

Kolejna grupa tych czynników wiąże się ze zbyt wysokimi poziomami we krwi lipidów, czyli trójglicerydów i cholesterolu.

Wykryto też związek między występowaniem niealkoholowego stłuszczenia wątroby a nadciśnieniem tętniczym.

Ważnym sygnałem ostrzegawczym jest też przynajmniej dwukrotne podwyższenie poziomu enzymu produkowanego w wątrobie zwanego aminotransferazą alaninową (ALT).

Rzadziej wymieniane czynniki ryzyka tych chorób obejmują:

• długotrwałe spowolnienie pracy jelit
• zespół policystycznych jajników,
• bezdech senny,
• niedoczynność tarczycy i
• niedoczynność przysadki mózgowej.²

Odrębną kwestią są stany zwiększonego ryzyka przejścia „prostego” stłuszczenia w bardziej agresywną formę – NASH. Tutaj znowu główną rolę odgrywa otyłość (szczególnie brzuszna), ale duże znaczenie ma również wiek – im jesteśmy starsi, tym większe ryzyko, że choroba przejdzie w gorszą postać.